|
Plac Po Farze – plac na Starym Mieście w
Lublinie utworzony po rozebraniu kościoła farnego pw. św.
Michała Archanioła. W latach 1936–1938 odkopano fundamenty
kościoła, znaleziono wtedy m.in. resztki sklepień
żebrowych. Przez wiele lat na placu Po Farze w kilku
miejscach widoczne były zarysy fundamentów. W 1991 roku
plac otrzymał obecną nazwę
|
|
Brama Grodzka
lub Brama Żydowska – brama miejska w Lublinie, pozostałość
pierwszych murowanych elementów obwarowań miasta,
wybudowanych w 1342 roku, po zezwoleniu Kazimierza III
Wielkiego. Obecny zabytek ma kształt nadany mu w 1785 roku
przez nadwornego architekta króla Stanisława Augusta
Poniatowskiego, Dominika Merliniego
|
|
Okazała
Archikatedra Lubelska to obowiązkowy punkt zwiedzania
Lublina. Jest to dawny kościół jezuicki, wybudowany w
latach 1586-1604, według projektu włoskich architektów
Jana Marii Bernardoniego i Józefa Bricciego, w stylu
barokowym. Kościół wzorowany był na rzymskiej świątyni
jezuickiej Il Gesu. W 1604 roku kościół został
konsekrowany przez biskupa krakowskiego Bernarda
Maciejowskiego i otrzymał wezwanie Św. Jana Chrzciciela i
Św. Jana Ewangelisty. Wraz z kościołem, jezuici wybudowali
kolegium, których budynki niegdyś otaczały dzisiejszy plac
Katedralny. Po pożarze w 1752 roku, nastąpiła odbudowa
świątyni. Wówczas powstały słynne polichromie
iluzjonistyczne autorstwa mistrza Józefa Mayera.
|
